Een recent artikel van Venture Capitalist Adam Draper deed mij denken aan mijn eigen relatie met geld, en hoe deze is veranderd in de afgelopen jaren. In het artikel beschreef hij de gesprekken die hij soms voert met ondernemers die moeite hebben met het feit dat er heel veel geld bij komt kijken om de bedrijfsmissie te kunnen nastreven.
“We maken duidelijk wat vooruitgang is, en geven aan dat de impact die zij kunnen creëren dankzij geld het belangrijkste is. Zo niet, dan ben je niet bezig met het oplossen van hele grote problemen.” - A. Draper
Mijn eigen relatie met geld is altijd een beetje ingewikkeld geweest. Ik heb me altijd teveel bezig gehouden met de duistere kant van geld, en de manier waarop het mensen beïnvloed. Het is interessant om te zien hoe ik altijd wel het goede én slechte kon zien in heel veel zaken, terwijl wanneer het op geld aankwam altijd enkel leek te focusen op de negatieve kant.
Ik was altijd één van die mensen die vertelde dat geld voor mij niet belangrijk was, en tegelijkertijd was het de reden om elke dag vroeg op te staan en naar mijn werk te gaan. Het feit dat ik elke maand mijn salaris gestort kreeg op mijn rekening zorgde ervoor dat ik er niet teveel bij na hoefde te denken. Zo lang ik elke dag naar m'n werk ging, en deed wat er van mij werd verwacht, was alles goed.
Dit veranderde toen ik afscheid nam van mijn kantoorbaan, en naar Kaapverdië vertrok. Geloof het of niet, maar in 2014 'onderhandelde' ik soms met partners om minder te verdienen dan mij werd aangeboden. Eén meeting is me zeer goed bijgebleven, met iemand die vandaag de dag nog steeds een partner is. Ze bood mij 10% aan voor een bepaalde service, en ik gaf aan dat ik 5% voor de betreffende service wel voldoende vond.
Het is één ding om samen tot een eerlijke prijs te komen, maar waarom in dit geval een voorstel afslaan terwijl zij al had bepaald dat het voor haar geen probleem was? Het is een goed voorbeeld van de moeite die ik had met deze nieuwe situatie, waarin ik mijn eigen geld moest verdienen, en ook zelf mijn waarde moest bepalen wanneer het aankwam op het prijzen van diensten.
1 miljoen
Ik herinner me een radio interview van een aantal jaar geleden met Alice Fortes. In het gesprek gaf ik aan dat ik vooral niet wilde dat Sonvela een 'miljoenen goed doel' zou worden. In die tijd had ik geen goed beeld bij de grote organisaties die zeer veel geld hadden te besteden maar altijd erg weinig leken te bereiken.
Wanneer ik terug denk aan hoe ik toen in elkaar zat, ging het echter meer om het ontlopen van verantwoordelijkheid. Door te zeggen dat ik dat niet wilde voor Sonvela, hoefde ik me er ook niet voor in te zetten. Dit was een stuk makkelijker dan hard werken om een intelligent antwoord te vinden op problemen die andere mensen en organisaties niet konden oplossen.
Vandaag de dag is alles anders, en zeg ik: “Ja, ik wil je geld”. Omdat ik nu geloof dat ik een beter alternatief ben dan (grote) organisaties die niet bezig zijn met het oplossen van problemen. Ik zie geld nu voor wat het is, een middel voor het bereiken van verandering. Als we het Kaapverdië willen bouwen wat we allemaal willen zien, zullen we grote bedragen nodig hebben, en bovenal intelligente keuzes wat betreft het investeren van die bedragen.
We kunnen niet zorgen voor blijvende impact zonder duurzaamheid.
De vergroot theorie van geld:
“Zie geld als een vergrootglas. Als je een goed mens was voor je geld had... dan maakt geld je een nog beter mens. Als je een vrijgevig mens was voor je geld had... dan maakt geld je nog meer vrijgevig. Maar als je een klootzak was voor je geld had... nou, dan maakt geld je een nog grotere klootzak!”
Buiten slapen
In december 2016 ging ik op een uniek avontuur. Ik kocht een goedkope oude fiets, en had besloten om vanuit Rio de Janeiro, waar ik op dat moment woonde, Colombia te bereiken. Dit avontuur ging ik aan zonder budget, waardoor ik voor het eerst in mijn leven nachten buiten doorbracht. Deze nachten, en zeker de eerste 5 tot 10 nachten buiten, waren erg moeilijk voor me. Maar ze zorgden ervoor dat ik belangrijke zaken in mijn leven anders ging bekijken.
Iets wat ik absoluut niet leuk vond aan die tijd was het gebrek aan keuzes. Zonder geld, was buiten slapen voor mij geen keuze (en dus niet in die zin onderdeel van mijn avontuur), maar was het de enige optie die ik had. Dit zorgde bij mij voor een heel ander gevoel.
In het begin dacht ik vooral aan de consequenties van het blut zijn voor mijn eigen leven. Ik begon toen pas goed te begrijpen dat ik zonder geld niet op avontuur zou kunnen in de toekomst, hoe low-budget het ook mocht zijn. Daarnaast leerde ik onderweg dankzij het fantastische boek 'The Social Entrepreneur' wat het betekende om zeer duurzame ondernemingen op te zetten die zich richten op het creëren van een betere samenleving.
Dit boek was mijn eerste introductie in een kapitalistische benadering van socio-economische problemen. Nooit eerder had ik op deze wijze over dit onderwerp nagedacht. Sindsdien ben ik mij meer gaan verdiepen hierin, en tegenwoordig ben ik overtuigd de kracht van het productieve kapitalisme als antwoord op verschillende problemen. Dit terwijl ik bij het lezen van het boek voor de eerste keer, nog niet geloofde in de goede kant van het kapitalisme.
“We dachten vroeger dat het kapitalisme de reden was van het lijden van arme mensen.” - Hamdi Ulukaya, miljardair CEO
Ik hou van deze quote van zakenman en miljardair Hamdi Ulukaya, die vertelt hoe hij en zijn familie vroeger dachten. Toen hij een zeer succesvolle zakenman werd zag hij de zeer positieve invloed van het geld wat hij verdiende, en de impact die hij ermee kon maken op het leven van vele mensen. Ulukaya is erg bekend in de zakenwereld vanwege zijn manier van leiding geven, en werd nog populairder nadat hij werknemers van zijn bedrijf 10% van de aandelen schonk.
Tot slot een andere sterke quote van Ulukaya:
“Ondernemen is nog steeds de sterkste, meest effectieve manier om de wereld te veranderen.”
Lees hier meer over waarom investeren in de private sector de toekomst van ons land is:
